saçmalığın daniskası

-Yalnızlıktan sıkılıp,kalabalıktan kaçıyorum.Denize düşmüş tatlı su balığı gibi, dışarda kalsam su yok ,içeri girsem çok tuzlu. N'apsam bilemedim.

-İnsanın aynaya bakarken ağlamayı kesmesi; kendini o halde görememesinden mi, yoksa kendine bile dayanamazken katlanılabilmeyi ümit etmekten mi?.... Ben de anlamadım.

-Geceden yakılan ateşin yanında kumdan denizi seyretmek, yaşamın başından ölümü düşünmek gibi bir şey . Nerden geldiği belirsiz buruk bir huzur var ikisinde de, bucaksızlığının ucunda bi kıyı olduğunu bilmekten sebeb.

-Seni düşünmek güzel şey, ümitli şey,
Dünyanın en güzel sesinden en güzel şarkıyı dinlemek gibi birşey
Fakat artık ümit yetmiyor bana,
Ben artık şarkı dinlemek değil, şarkı söylemek istiyorum.
Nazim Hikmet

Bense şarkı susuyorum şu sıra, avaz avaz bağırasım var ama yankı yapmaz diye korkuyorum.

-Söyleyemediklerim dilimin altında değil,ucunda durur hep, havayla ten arasında.

-'Yarım' - 'Yarim'
Ben mi yanlış görüyorum?

-Kalp kası hiç de göründüğü gibi değildir.Çizgili gibi göründüğü halde istemsiz çalışır. Bu durumda biz de istemsiz sever, istemeden de nefret ederiz
'istemeden oldu özür dilerim'...