31 Ağustos 2008 Pazar

------------

Çocuklukta kurulan hayaller bir yerden sonra hedef adını almıyor mu ifrit oluyorum. Hele bi de hobi kıvamına gelmişse bırak gitsin daha iyi.
Öyle ki (çoğumuzda öyledir) bunlar harita metod olmayan bir deftere kırmızı kalemle yazılmaya çalışan uzun bir başlığa benzer. Sığdıramazsın, her kelimede harfler biraz daha küçülür hatta bazen son harfler yazılamaz bile. Silmeye kalksan yeni bir başlık yazmak için altından gözükür o hayalet pembe.Sinir olursun ellerin terlemeye başlar,biraz kaşınırsın,kalemi çiğnersin aman eksik kalsın der kalkarsın başından... ama ellerin, yüzün gözün kıpkırmızı.Bu sırada o kadar el kol oynatmaktan defterin kenarlarını da katlamışsındır bile.

1 yorum:

Kethûdâ dedi ki...

Ya beyle şeyler yazıp genç dimağlarımızın akıllarını donduruyürsünüz. Çocuhlarımıza kötü örnek oliyürsünüz. Cık cık cık. (On numero)