taş..

Yolda yürürken ayağıma çarpan kum ve bilmediğim bazı maddelerin sıkıştırılmış hali olduğunu sandığım şeyle aramızda bir bağ oluştu sanırım.Ben ona ayağımın içiyle (neden öyle bilmiyorum kolayıma o geldi herhalde)vurdukça o yana doğru hafif bir eğri çizerek yine önüme geliyordu.Burda yolun bozukluğunun ya da düzgünlüğünün bi önemi var mı bilmiyorum ama aklınca oynuyordu benimle hınzır.Bir süre sonra önüme gelmese de benim ufak bir eğimle ona doğru gittiğimi farkettim.

Birkaç araba geçti önümüzden durduk ikimizde sonra devam ettik beraber yürümeye,birlikte karşıdan karşıya bile geçtik.

Metroya binmem gerekiyordu ve açıkçası ne onu ne de kendimi deşifre etmek istemiyodum fakat bu kadar eğleniyorken onu orada bırakmak da mantıksız olurdu gibime geldi.Benimle gelebileceğini düşündüm,aldım attım çantama.

Ben ona 'taş' diyorum,henüz duymadım ama tahminen o da bana 'insan ' diyordur.(öyle olmalı diye düşündüm ne bileyim)

Beraberce yuvarlanıp gidiyoruz işte daha ne anlatayım?...